抵噪(抵譟)

拼音：dǐ zào

注音：ㄉㄧˇ ㄗㄠˋ

词语解释

• 触犯而引起喧闹。《新唐书·陆贽传》：“故忘身効节者抵譟於众，僨军缓救者畜姦不畏，褒贬称毁，纷然相乱。”

• 谗焰
• 谗狠
• 谗疵
• 谗疾
• 谗短
• 谗竖
• 谗箕
• 谗箭
• 谗臣
• 谗舌
• 谗莠
• 谗蔽
• 谗蛊
• 谗蝇
• 谗言
• 谗言三至，慈母不亲
• 谗言佞语
• 谗訴
• 谗訾
• 谗讟
• 谗计
• 谗讥
• 谗诋
• 谗词
• 谗诟